เรื่องมากมี มีมาก ในหมู่คน
บ้างสับสน บ้างวกวน ปนปัญหา
บ้างส่อเสียด บ้างติฉิน บ้างนินทา
บ้างดุด่า ว่าเกิน มิจำเริญใจ
...จะมีมาก มีน้อย เท่าไหร่กัน
ก็อย่าพึง ตอบพลัน ด้วยหวั่นไหว
นิ่งสงบ สยบเถิด เพียงในใจ
ดีกว่าเร่ง โกรธไป จนเกิดความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ทุกความคิดเห็นของคุณจะเป็นทุนในการสร้างสรรค์งานกวีให้เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการติ..หรือว่าชม..ก็เป็นสิทธิ์ตามแต่จะเขียนตอบรับมา
**....ขอแสดงความขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย..**
ปล.ขอความสุขจงมีแก่ท่านทุกคน