ฝากไปคิด

เบิ่งให้ถึก.....ตา

หาให้ถึก.....ใจ

ไปให้ถึก........ทาง

ย่างให้ถึก......ก้าว

เว้าให้ถึก....หู

อยู่ให้ถึก.....ที่

มีให้ถึก.........คน

จนให้ถึก...........หม่อง

การเดินทางกับเวลา

เส้นทางที่แสนเลี้ยวลด

เป็นสายคดงอโค้งไม่ตรงไป

เดินยากลำบากนักแต่หยุดไม่ได้

ด้วยกาลไปไม่อาจหยุดหรือย้อนคืน

ตื่นขึ้นคราใดก็พานพบ

ต้องประสบทุกวันมิอาจฝืน

อันเวลาวันคืนนี้มิได้ยืน

คอยรอรับหรือดับไว้ในช่วง..เวลาใด

อ้อมกอดที่แตกต่าง

วันนี้มีเพียง....กำลังใจ

ที่ส่งไป..ให้พร้อมกับ..ความคิดถึง

จากคนไกล..ที่อยู่อีก..ฟากฟ้าหนึ่ง

แต่มีความรัก..ความคิดถึง..ซึ่งมากมาย