สายทาง

เดินทางรอนแรมแกมจันทร์ส่อง

เท้าย่ำตามองสอดส่องแสวงหา

เที่ยวเดินไพรไปนี้เพื่อเลี้ยงกายา

สิ่งได้มาก็เพื่ออุ้มชูครอบครัว

ถึงตัวเหนื่อยเพียงใดไม่บ่นอ้า

มีพยายามพร้อมปัญญาในหัว

ใช้ประโยชน์จากทุกอย่างที่อยู่ในตัว

ไม่หลงมัวคอยหวังฝันเลื่อนลอย

เลือกได้

โอกาสทำดีมีเสมอ

อยู่ทีเธอจะเลือกทำ...ความดีไหม

สิ่งที่ดี..เกิดได้..ถ้าหากใจ

ตั้งมั่น..จะทำใน..สิ่งที่ดี

ชั่วและดีวันนี้ก็รู้หมด

หากแต่อดทำชั่วได้ในวันนี้

สิ่งที่เกิดคืออนาคตที่แสนดี

อีกหนึ่งคือวันนี้...ที่ดีจริง

วารี...เวลา

วันเอ๋ยวันเวลา....

เจ้าชั่งเกิดมาเพื่อคร่าใครต่อใคร

ไม่เคยมีความปราณีให้ใครคนไหน

ไม่เคยหยุดตัวเองไว้ให้ใครซักคน

เดินไปไม่เคยหวนกลับ

ผ่านไปลับไม่เคยวกวน

ไหลไปเรื่อยยิ่งกว่าสายวารีชล

ไม่เคยขาด..จน...เหือดแห้งเลยซักที

บททบทวนใจ

ใครกันเล่า เฝ้าเลี้ยงดู....จนเติบใหญ่

ใครกันเล่า เอาใจใส่....คอยพร่ำสอน

ใครกันเล่า คอยห่มผ้าให้......เวลานอน

ใครกันเล่า ที่ทุกตอน......เป็นห่วงเรา

ยามเจ็บป่วย ไม่สบาย ใครดูแล

หากไม่ใช่ หญิงแก่ๆ ที่คอยเฝ้า

แต่เมื่อหาย กลับพากัน ฉลองน้ำเมา

พอดื่มเหล้า ก็กลับกลืน......ลืมแม่ไป

มีสักครั้งบ้างไหมชีวิตนี้.......

ทำให้แม่ นั้นมี รอยยิ้มได้

หรือมีแต่ ทำให้แม่......นั้นเสียใจ

อยู่ทุกวันร่ำไป...ไม่ใยดี

อัตตา = ตน

อัตตาหิอัตตาโนนาโถ

คนเราใหญ่โตมาแต่ไหน

พึ่งพาตัวเองไม่ได้หรึอไง

จำไว้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน......

อย่าสับสนในตัวตนของตัวเอง

อย่าทำตัวครื้นเครงเดี๋ยวสับสน

ใช้ชีวิตให้พอเพียงอย่าหลงตน

อย่าหลงกลมนต์มายา...โลกาเรา

คือวาจา

วาจาเป็นแค่สิ่งปรุงแต่ง

อาจจะเสแสร้งได้ก็ไม่ยาก

แค่คำพูด คำกล่าวที่ ออกจากปาก

มันไม่ได้ยากซักนิด ถ้าคิดจะหลอกใคร

คือสิ่งใด

สิ่งใดที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน

สิ่งนั้นคือชีวิตที่สดใส

เพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ใครต่อใคร

เฝ้าตามหาและอยากได้มาครอบครอง...

ทำอะไร

กาลเพียรล่วงเลยลับ

ไม่อาจหวนย้อนกลับแก้ไข

วันนี้ ตอนนี้ เราทำอะไร

หรือทิ้งเวลาให้ ล่วงก้าว เปล่า....เลย

อย่างไรก็ไม่รู้

ชีวิตในวันนี้...เป็นอย่างไร

หรือเพียงล่อง...ลอยไป....ไร้จุดหมาย

หรือเกาะพิง...ติดสอย...ห้อยตามไป

การสิ่งอื่น..ที่ไม่ใช่......เป้าหมายตน

บทกวีแห่งชีวิต

ปริญญาตรี 5 ปีที่ฟันฝ่า

อุปสรรคนานาเข้าขัดขวาง

เหนื่อยเหลื่อเกินหนักเหลือเกินที่เดินทาง

แต่ทุกอย่างฉันต้องผ่านฝ่าฟันไป

เพียงกระดาษ 1 ใบที่ให้ฉัน

รับประกันการศึกษาคนทั้งหลาย

แต่ความรู้ความสามารถมากเพียงใด

มีแต่ฉันที่รู้ได้เฉพาะตน.....