กังวานไพร เบื้องหลัง ภูผา
สายลมพา พัดผ่าน ต้นไม้ใหญ่..
รูป นาม ใช่จริง สิ่งยึดใจ...
หากหลงไปอาจไหลวัฏฏะวน..
สิบ ร้อย พัน หมื่นสาย ในตำแหน่ง...
ใจรู้สึก ถูกเสเสร้ง กลายเป็นผล
ยลตระการ เวทนา พาจิตวน...
ชวนวกปน ค้นอดีต ขีดชะตา
ในสัญญา...จำได่ว่า ข้ามีสุข..
แม้ความทุกข์ ปลุกมาได้ ไม่หรรษา
ผูกใจนี้เรื่อยไปในเวลา...
เหตุใดปีก..เจ้าไม่กล้า..ถลาไป
หากจะมัว อาลัย ในกายนี้..
ก็รู้ดี ว่าจะมีเที่ยงที่ไหน...
แม้ ภูเขา ป่าไม้ ย่อมมลายไป..
สู่วัฏฏะ ใดๆไซร้ ทุกเมื่อแล
โลกทัศน์กว้างใหญ่ ใครรับรู้...
สิ่งมีอยู่ มากมาย ในกระแส
อาจอาศัย เหล่านี้ ตรึกตรองแปล
ให้เห็นแค่ปัจจุบัน รู้ ทัน ตาม......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ทุกความคิดเห็นของคุณจะเป็นทุนในการสร้างสรรค์งานกวีให้เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการติ..หรือว่าชม..ก็เป็นสิทธิ์ตามแต่จะเขียนตอบรับมา
**....ขอแสดงความขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย..**
ปล.ขอความสุขจงมีแก่ท่านทุกคน