ใครกันเล่า เฝ้าเลี้ยงดู....จนเติบใหญ่
ใครกันเล่า เอาใจใส่....คอยพร่ำสอน
ใครกันเล่า คอยห่มผ้าให้......เวลานอน
ใครกันเล่า ที่ทุกตอน......เป็นห่วงเรา
ยามเจ็บป่วย ไม่สบาย ใครดูแล
หากไม่ใช่ หญิงแก่ๆ ที่คอยเฝ้า
แต่เมื่อหาย กลับพากัน ฉลองน้ำเมา
พอดื่มเหล้า ก็กลับกลืน......ลืมแม่ไป
มีสักครั้งบ้างไหมชีวิตนี้.......
ทำให้แม่ นั้นมี รอยยิ้มได้
หรือมีแต่ ทำให้แม่......นั้นเสียใจ
อยู่ทุกวันร่ำไป...ไม่ใยดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ทุกความคิดเห็นของคุณจะเป็นทุนในการสร้างสรรค์งานกวีให้เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการติ..หรือว่าชม..ก็เป็นสิทธิ์ตามแต่จะเขียนตอบรับมา
**....ขอแสดงความขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย..**
ปล.ขอความสุขจงมีแก่ท่านทุกคน